ನನ್ನ ಸ್ಪೂರ್ತಿ

ಸೂರ್ಯೋದಯದಸ್ಟು ಅಚಲ ನಂಬಿಕೆಯವಳು,
ಮುಂಜಾನೆಯ ಕಿರಣದ ನೋಟದವಳು,
ಮಳೆಗಾಳಿಯಸ್ಟು ಚಂಚಲ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರುವಳು.

ಮುಸಂಜೆಯ ಮೌನದವಳು, ಗುಡುಗಿನ ಕೊಪದವಳು,
ತಂಗಾಳಿಯು ನಾಚುವ ನಗು ಬೀರುವಳು,
ತುಂತುರು ಮಳೆಯಲಿ ತಾ ನೋವ ಮರೆವಳು.

ಆಗಸದ ಶಶಿಯ ನೋಡುತ ನಲಿವಳು,
ಮಿನುಗುವ ಬೆಳ್ಳಿ ತಾರೆ ನಾನೆಂದೂ ಬೀಗುವಳು,
ಹರಿಯುವ ನೀರಿನಸ್ಟೇ ಮುಗ್ಧೆ ಇವಳು.

ಕಡಳಲದ ಮುತ್ತಂತೆ ಗುಟ್ಟ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಲು,
ಬಳ್ಳಿಯಂತೆ ಯೋಚಿಸುವಳು, ಹೂವಿನ ಮನಸಿನವಳು,
ತನಗೇನು ಬೇಕೆಂದು ತಾ ತಿಳಿಯದವಳು.

ಚಂದ್ರೋದಯದಿಂದ ಸೂರ್ಯ ಅಸ್ಥಧವರೆಗೂ ನನ್ನ ಕಾಡುವಳು,
ನಾ ಬರೆಯಲು ಸ್ಪೂರ್ತಿ ತಂದಳು,
ನನ್ನ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಬೇರುರಿರುವ ಚಲುವೆ ಇವಳೇ,
ಮತ್ತರು ಅಲ್ಲ... ಅವಳ ಹೆಸರೇ... ಸೃಷ್ಟಿ.

ಶ್....!!